Dorota Kleszcz

Amorphe to seria filmów animowanych zrealizowanych przez Dorotę Kleszcz dotyczących procesu kształtowania formy i jej transformacji. "Formy" analizowane w tych animacjach kształtują się za każdym razem w odmienny sposób, rozdzielając się na cząstki, tworząc inne nowe obrazy.  Amorphe to organiczna materia-substancja, która ciągle się zmienia, wchłania każdą poprzednią czasteczkę do swojej masy i proponuje nowe wizualne rozwiązanie. Laboratorium / wideo 10'59''

"Życie jest związkiem funkcji które przeciwstawiają się śmierci." Xavier Bichat Axis Mundi wideo 1’57’’

Zone jest wizualnym i dźwiękowym eksperymentem, który w sposób konceptualny wykorzystuje schemat filmu pełnometrażowego. Artyści prowokują zmiany poszczególnych sekwencjii filmu nadając mu nowy kierunek i tworząc na żywo przestrzenie multimedialne tak jakby był to laboratoryjny eksperyment dotyczący zmysłów. Tematyka “Zone” kręci się wokół psychoz człowieka w urbanistycznym otoczenu społeczeństwa informatycznego oraz wokół problemów związanych z przyspieszeniem technologicznym. Sekwencje dźwiękowe pochodzą z różnych zródeł cyfrowych wcześniej zarejestrowanych i zestawionych z obrazem, inne są generowane na żywo przy pomocy komputerów i gitary elektrycznej, przekształcone lub zsyntetyzowane analogowo lub cyfrowo. Koncepcja i realizacja : Dorota Kleszcz, François Ronsiaux Muzyka : Dorota Kleszcz, François Ronsiaux, David DF Tavares Wrocław Industrial Festiwal 2006

Supernova to wideo zrealizowane przez artystkę we wrześniu 2013 roku na potrzeby performatywnego, dźwiękowo-wizualnego projektu zaprezentowanego w Galerii Plateforme 2013 roku w Paryżu. Jest zainspirowane zjawiskiem związanym z wybuchem gwiazdy - supernowej. Film jest aluzją do tego co kryje się za pojawieniem nowego życia, w rzeczywistości, kiedy gwiazda eksploduje i staje się supernową, towarzyszy temu zniknięcie tej gwiazdy. Ta artystyczna i metaforyczna wersja Supernowej jest przypomnieniem, że zmiany i przemijanie są częścią naturalnego porządku rzeczy i mogą prowadzić do pojawienia się czegoś nowego i pięknego. Poprzez stopniowe przechodzenie od bieli do czerni, artystka chce wyrazić pragnienie przemiany i ewolucji w swoim życiu. Ta transformacja może być interpretowana jako proces samodoskonalenia, gdzie artystka pragnie zredefiniować swoją tożsamość i znaczenie w świecie. Supernova /wideo 9'10''

"Mamy dwa życia. Drugie zaczyna się w dniu w którym zdalismy sobie sprawę, że mamy tylko jedno." Konfucjusz (551- 479 p.n.e) Supernova jest projektem performatywnym, wizualnym i dźwiękowym, zrealizowanym przez artystkę na jesieni 2013r. Projekt ten jest zainspirowany fenomenem związanym z kosmiczną eksplozją supernowej, która określa ewolucyjne losy gwiazdy na sferze niebieskiej. Poprzez mylące pojęcie ‘‘nowej’’, które definiuje pojawienie się gwiazdy, projekt Supernova jest alluzją do narodzin, gdzie w rzeczywistości wydarzenie to koresponduje ze śmiercią albo też z radykalną transformacją w coś zupełnie innego. Począwszy od bieli i stopniowej modyfikacji do czerni, artystka wyznacza pragnienie zmiany swojego stanu istnienia. Zapis dźwiękowy miał miejsce w Plateformie w Paryżu 20 września 2013r.

Audiowizualny performance z elementami poezji informatycznej. Dorota Kleszcz rozpoczyna konferencję na temat rozwoju techniki i komunikacji, ich współzależności od siebie, mnożących się problemów związanych z przyspieszeniem technologicznym, jak również pozycji człowieka w urbanistycznym społeczeństwie zdominowanym przez informatykę.‘‘Konferencja’’ jest skonstruowana z trzech rozdziałów: przyspieszenie, ocyfrowanie i błąd. Pierwszy błąd ujawnia się podczas operowania prezentacją w postaci okien i dźwięków ostrzegawczych. Awarii tej towarzyszą eksperymentalne dźwięki i elementy systemu eksploatacyjnego Windows... tempo awarii ulega przyspieszeniu. ‘‘...wszyscy jesteśmy obywatelami świata wieku szybkiego przemijania. Nie tylko związki z innymi ludźmi stają się coraz bardziej przypadkowe i krótkotrwałe, możemy mówić też o związkach z rzeczami, z miejscem a także w odniesieniu do grupy poglądów w danej społeczności. Pod działaniem naporu przyspieszenia związki te dostrzegamy jakby w skróci

Performance ‘‘Teoria tworzenia’’ jest audiowizualnym projektem zainspirowanym literaturą filozoficzną dotyczącą estetyki sztuki, a w szczególności opartym na analizie teoretycznej procesu tworzenia. Dorota Kleszcz interpretuje tę problematykę poczynając od zagadnienia pierwotnej koncepcji i kończąc na realizacji dzieła. Artystka wykorzystuje w performance różnorodne środki przekazu, na początku media cyfrowe i wraz z rozwijającym się procesem analizy, przechodzi na fizyczny sposób ekspresji. Apoteozą analizy procesu twórczego jest końcowe efemeryczne dzieło, składające się ze strzępów obrazów, dźwięków oraz różnych elementów scenicznych. Dzieło to symbolicznie nawiązuje do wizji twórczej i jednego z najważniejszych elementów stymulujących twórczość jakim jest natchnienie. ‘‘Teoria tworzenia’’ wraz z projektem ‘‘The last part of The Garden of Earthly Delights’’ zrealizowanym w 2011 roku, rozpoczynają serię realizacji luminescencyjnych z użyciem promieni UV. Substancja fluorescencyjna, c